Enno de Kroon
Tweeënhalf dimensionale schilderkunst
Als je rond een beschilderde eierdoos loopt overlappen de beeldvlakken elkaar. Dat zorgt voor interessante en onverwachte vervormingen, die de kijker ruimte geven voor eigen verbeelding. Mijn werk dwingt tot actief kijken: tot het voortdurend wisselen van standpunt en focus. De combinatie van direct en indirect kijken doorbreekt de beeldvorming die wij gewend zijn. Je zou kunnen zeggen dat het totaalbeeld alleen in de geest van de kijker een plek krijgt. Wat je niet kunt zien wordt onbewust aangevuld. De beschilderde eierdozen lokken een bewuste aanvulling uit.
Op zoek naar de verloren tijd
Het bekijken van een kunstwerk biedt de beschouwer de mogelijkheid tot het ondergaan van een uiterst persoonlijke ervaring. Positiebepaling ten opzichte van begrippen ‘vrijheid’ en ‘gebondenheid’ speelde al voor de pandemie een grote rol in de thematiek van mijn werk.
Fysieke interactie van mijn werk met toeschouwers is de afgelopen tijd uiteraard zeer beperkt gebleven. Maar ik heb mij gedurende deze periode van relatieve isolatie wel uitstekend kunnen concentreren op het vervaardigen van een serie werkstukken, die geïnspireerd zijn door de quarantaine. Ik heb deze serie de titel ‘A la recherche du temps perdu’ meegegeven (naar de romancyclus van Marcel Proust).
Het integreren van spiegels in deze serie verdubbelt en completeert de beeldvlakken van mijn beschilderde eierdozen, en maakt daarbij een imaginaire (denk)ruimte zichtbaar, die veranderlijk is naar gelang de plek en de context waar het kunstwerk opgehangen wordt. Daarnaast wordt ook elke minieme beweging van de toeschouwer zelf zichtbaar, waardoor de toeschouwer tijdens het kijken direct wordt geconfronteerd met het eigen kijkgedrag.
Welkom
Het is prettig spannend om u hier te kunnen uitnodigen om de bijzondere invloed van de quarantaineperiode op mijn werk heeft gehad nu ‘live’ te komen ervaren en daarbij eventueel persoonlijk van gedachten te kunnen wisselen.
Werk
Bio
Na zijn opleiding aan de Willem de Kooning academie (1981-1986) heeft hij o.a. gewerkt met galeries Delta en Delaive, die zijn werk in de jaren 90 op internationale kunstbeurzen hebben getoond. Exposities in instellingen en musea volgden (o.a. PMMK Oostende, en Stedelijk museum Schiedam, Centrale bibliotheek Rotterdam, From Waste to Art Museum Azerbeidjan).
In 2016 had hij een overzichtstentoonstelling bij Fondazione Hermann Geiger (Cecina, Italië).
Daarnaast heeft hij kunstopdrachten uitgevoerd voor diverse bedrijven en instellingen.
Recent is hij betrokken bij tentoonstellingen op het gebied van Recycled Art: Riscarti Fest Roma, European Makers Fair, Recycla Madrid.
Zijn werk bevindt zich internationaal in privécollecties, musea, gemeenten, instellingen en bedrijven.
Enno is betrokken bij de ontwikkeling van interdisciplinaire onderwijsmethodiek. Zijn Eggcubism wordt wereldwijd in het onderwijs en museumlessen toegepast en wordt in lesboeken gepubliceerd. Hij geeft lezingen, workshops en neemt deel aan forumdebatten. Een film over de bijzondere verspeiding van zijn kunst is in de maak.
